Remedial Artist: Waarom alles alleen doen?

Waarom? (een vraag stellen is goed)

Maar of Waarom nou net de goede vraag is?

Ik betwijfel het..

En opeens sla ik dicht.

Mijn eerste blog. Is dit officieel? Ah joh, doe ik zo makkelijk! Dat vind ik nou helemaal niet moeilijk hé? Een beetje lekker schrijven over van alles en nog wat. Kan mij het schelen, leuk toch? Fotootje erbij. Gewoon doen wat in me opkomt. Is juist goed, niet te veel nadenken! Kan ik ook goed! ;-) en mezelf klein maken dus ook... :-(

Foto: Ingrid Vente (Open Coffee, bomenbuurt)

Lekker vrijblijvend heet dat. Oogkleppen voor en zogenaamd gaan met die banaan!

Maar ondertussen..sta ik stil op één plek. Ken je dat?
Je rent, je vliegt, doet druk, leuk, gek, gewenst en uiteindelijk plof je uitgeput op de bank, kijkt om je heen en ziet dat je niets bent opgeschoven. Je ziet sporen links en rechts, boven en onder, maar allemaal binnen de zogenaamd, veilige muren van je huisje, je hokje, je kooitje, je mandje, je comfortzone.

Ik ken het maar al te goed!

Het idee dat ik vrij ben, autonoom, grappig en super dynamisch :-) Cool! Vet! Lachuh! En ondertussen 44, moeder, partner..ex-partner, volwassen dochter, tante..en wat nog meer!
Ik heb het wel eens opgeschreven wat ik allemaal "ben" van wie en waar ik bij hoor. Waar ik dus allemaal verantwoordelijk voor ben. Want wat je tam maakt, daar ben je verantwoordelijk voor (is uit de kleine prins) Vriendin, collega, nicht..ga maar door.. buurvrouw..

Ik doe er nu beetje cynisch over, maar dat is dat angstige kind, dat het veel vindt, het niet alleen kan. Die verzuipt, de verantwoordelijkheid niet aankan, weg wil rennen. En de criticus op der nek heeft, die roept FOUT!! Je schiet OVERAL in te koooooooort!!
De volwassen Ing gelukkig daarentegen, voelt zich rijk en vol van leven en vervuld van liefde en dankbaarheid, om deelgenoot te zijn, binnen dit netwerk van mensen. Dat groter en groter wordt. Het geeft mij een gevoel van verbondenheid. Ik voel me als een boom, stevig en nuttig, aanwezig en krachtig, samen en heerlijk autonoom op mezelf.

Doen waar ik zin in heb, in verbinding, dat is het mooiste wat er is. Doen waar ik goed in ben, in verbinding, is het fijnste wat er is. Het plaatje klopt en aan de wortels wordt gewerkt. Een boom staat, hoeft niet te rennen, staat en haar wortels liggen als vingers, verstrengeld in de vingers van de ander..rustend, vertrouwd en veilig.

Lieve groetjes Ingrid